Garages zijn van die fijne instanties waarvan je eigenlijk nooit in de gaten hebt of je belazerd wordt of niet. In elk geval doen ze altijd hun uiterste best om je te overtuigen van het feit dat zelf klussen aan je auto levensgevaarlijk, niet toegestaan of eigenlijk niet te doen is. De meeste mensen, en ik hoor daar eigenlijk ook bij, brengen hun auto naar de garage en geven de monteurs de vrije hand. Ik begin er achter te komen dat dit een dure hobby kan zijn.
Omdat ik het nu eenmaal leuk vindt om mijn handen uit de mouwen te steken en met gereedschap te goochelen, ben ik eens aan de slag gegaan met zo’n typische klus waarvan de garage zegt dat je het nóóit zelf moet doen: het vervangen van remschijven en blokken op de achterwielen van mijn Seat Leon I.
De officiële dealerprijs voor deze megaklus is minimaal 219 euro. Dit is de adviesprijs die door VAG Nederland gehanteerd wordt, maar in de praktijk wil een garage hier nog wel eens boven gaan zitten. De kosten van originele onderdelen is ongeveer 80 euro. Kortom: een verschil van bijna 140 euro… Stel nu dat je 60 euro per uur rekent voor een monteur, zou deze er dan inderdaad dik 2 uur mee bezig zijn? Ik besloot het maar eens uit te vinden en heb er direct maar een kleine handleiding bij geschreven.
Het begint natuurlijk met het losmaken van de wielbouten, het opkrikken van de auto en het verwijderen van het wiel. Dit moet ieder rund wel zo’n beetje kunnen. Eindresultaat is dat je tegen de oude schijf en een volkomen volgemeukte remklauw aan kijkt:
Daarna is het even zoeken hoe je de remklauw los krijgt. Bij elke rem is dit anders. Soms zitten er afdekkapjes op, waardoor je bij de blokken kunt. Bij de Seat (en dus ook bij Golfjes, Audi A3, Skoda Oktavia) is de remklauw vastgezet met twee schroeven die boven en onder de blokken in een moer worden gedraaid, die samen op hun beurt de eigenlijke klauw vasthouden. Niet zo heel ingewikkeld dus. Ga in elk geval niet proberen om de hele remklauw los te draaien van zijn steun. Niet nodig en bovendien zitten deze (inbussen aan de achterkant van de schijf) muur- en muurvast.
Als je de klauw er af hebt, kun je de oude blokken goed zien zitten, en deze verwijderen. Als je dat gedaan hebt, maak je de montageschroef van de remschijf los en met een klein tikje van een hamer (anybody got a hammer?!) komt-ie wel los. Daarna een beetje wiebelen en hij komt er wel af.
Daarna heb ik de hele boel met een staalborstel eens goed onder handen genomen. Toen dat klaar was, heb ik de oude en de nieuwe spulletjes even naast elkaar gelegd, om eens goed te kunnen vergelijken. Het is vanzelfsprekend tamelijk belangrijk dat dezelfde maatvoering gehanteerd wordt. 😉
Let vooral op de dikke lip aan de oude schijf: die was inderdaad aan vervanging toe!
Vervolgens is het tijd voor het lastigste deel van de klus. Vooral bij de achterrem is dit lastig, omdat je ook nog te maken hebt met de handremkabel. De remblokken worden door een zuiger op de schijf gedrukt. In gebruik slijten zowel de blokken als de schijf en dus komt de zuiger steeds verder naar buiten. Om de nieuwe blokken en schijf te laten passen, moet deze zuiger dus eerst weer teruggedrukt worden. Open dus eerst het remvloeistofreservoir en check of dit niet op het punt van overlopen staat. Remvloeistof is naar spul, dus zorg er voor dat dit opgevangen wordt, mocht het reservoir overlopen bij het terugdrukken van de zuiger.
Het terugdrukken van de zuiger is zo’n typisch klusje waarvoor je specifiek gereedschap zou moeten hebben. Dat heb ik niet, dus de “pikey-way” met een lijmtang en een waterpomptang lukt ook. Er moet namelijk niet alleen druk op de zuiger worden uitgeoefend, deze moet ook worden gedraaid om terug te bewegen. Het is even prutsen, maar prima te doen.
Als dit gelukt is, kan er weinig meer mis gaan. De nieuwe schijf zet je op de plek van de oude. Ik heb er een heel klein beetje kopervet tussen gedaan, om te voorkomen dat de schijf helemaal vastrot aan de naaf. De oude vertoonde ook sporen van kopervet, dus dat moet goed zijn. Eerst even goed controleren dat de schijf niet slingert. Dit doe je door de schijf even vast te zetten met twee wielbouten en goed rond te draaien. Er bestaat ook weer specifiek gereedschap voor, maar de maximale slingering van 0,1 mm is met een hulpmiddel als een schroevendraaier of mesje langs de schijf prima waar te nemen. Ik had geluk: alles zat kaarsrecht. Ik heb daarna een beetje vet op de veertjes gedaan, waartussen de remblokken geplaatst worden, zodat deze goed heen en weer kunnen glijden. Daarna blokken plaatsen en dan ziet het er zo uit.
Verdere montage is natuurlijk gewoon de omgekeerde volgorde: remklauw plaatsen en goed (GOED) vastzetten. Controleren of de remklauw vrij heen en weer kan bewegen. Daarna wiel terugplaatsen en het andere setje plaatsen. Aan het eind van de klus niet vergeten om het remvloeistofreservoir weer dicht te doen. Een paar keer het rempedaal indrukken om weer remdruk op te bouwen en klaar is Klara. Dan is het tijd voor een rustige testrit.
Als je met een gloednieuw setje blokken (en schijven) gaat rijden, hoor je in het begin bij langzaam rijden de blokken iets tegen de schijf aan schuren. Dit is normaal en niets om van te schrikken. Na een paar kilometer zal de auto aanvoelen zoals deze altijd aanvoelde. De eerste paar honderd kilometer moeten de nieuwe blokken en schijven inbedden, zoals dat heet: bij voorkeur rustig remmen (dus ook rustig rijden…) en zeker zorgen dat je geen noodstops hoeft te maken.
De hele klus kostte mij ongeveer 2 uur. Dat is inclusief gereedschap bij elkaar zoeken, krikken en uitvinden hoe de klauw los moest. Kortom: allemaal dingen die een monteur in de garage niet meer hoeft te doen, of veel sneller doet dan ik. (Ik neem niet aan dat een monteur in de garage 30 meter moet lopen naar zijn schuurtje om gereedschap te pakken. Bovendien weet een monteur wat-ie nodig heeft. Ik ben wel 10 keer heen en weer gerend. Suf maar waar.) In de praktijk kostte het eerste wiel me bijna anderhalf uur. Het tweede was in een dikke 20 minuten gepiept. Ik vermoed dat een goede monteur de schijven en blokken van de achterwielen van mijn Leon in een dik half uur moet kunnen vervangen. Dat is een uurtarief van 280 euro! Natuurlijk zitten hier kosten voor het pand, de brug en gereedschap in, maar dan nog.
Ik stop met organisatie-advieswerk… Klussen aan auto’s is een stuk lucratiever.